Ayutthaya, Lopburi & Kanchanaburi

Ayutthaya
s' Avonds kwam ik aan in Ayutthaya. Ik werd ergens gedropt door de minivan en een tuk tuk kon me naar mijn hostel brengen. Ik vond het alleen te prijzig en besloot daarom een scooter taxi te nemen voor de helft van de prijs. Daar zat ik dan, zonder helm met mijn grote backpack en daypack achterop een scooter. Het was wel een avontuur en bij sommige bochten dacht ik als dat maar goed gaat. Ik dronk en at nog wat met een advocaat uit New York en ging toen naar mijn hostel.

De volgende dag had ik een fiets gehuurd voor maar 1 euro. Zo kon ik op de fiets de ruïnes van Ayutthaya bekijken. Bij de eerste ruïne, Wat Mahatat (ook een van de mooiste), werd ik rondgeleid door twee schattige Thaise meisjes van ik denk 8-10 jaar. Ze wilde hun engels verbeteren en gaven mij daarom de tour. De ruïne was heel imposant en ik probeerde me er een beeld bij te vormen van hoe het zou zijn geweest als Ayutthaya niet was aangevallen door het Burmaanse leger.
Bij Wat Mahatat was er ook een Buddha hoofd in de wortels van een boom. Dat was heel bijzonder om te zien. Ze zeggen dat iemand het hoofd wilde stelen, maar dat het te zwaar was en dat hij het toen heeft laten vallen waardoor het in een boom is gegroeid. Ik fietste verder en kwam wat Nederlanders tegen want ja, waar fietsen zijn, zijn natuurlijk ook Nederlanders. De andere ruïnes waren ook mooi om te zien. In de oude stijl had je vooral chedi's en stupa's (google maar even bij interesse). Tijdens het bezoeken van een verscholen ruïne werd ik nog bijna aangevallen door twee honden. Een hond beet bijna raak. Ik was blijkbaar in hun territorium. Ik had de hele stad van Ayutthaya rond gefietst en kwam toen nog een op zijn zijliggende buddha tegen. Deze was stukken ouder dan degene die ik in Bangkok had gezien. Wat ik bijzonder vond aan alle oude verwoeste tempels die ik had gezien, was de andere architectuur en vooral het andere uiterlijk. Verder vond ik het vreemd dat het Burmaanse leger veel (bijna alle) buddhas had onthoofd of ontarmd. Maar dat zou waarschijnlijk een teken zijn geweest van overwinning. Ik had een hoop oude tempels gezien en ontmoette toen fietsend een Nederlands meisje. Met haar heb ik een boottocht gedaan om Ayuttaya heen. Het was gaaf om de ruïnes verlicht te zien. We stopte bij twee (nieuwe) tempels en een ruïne. Bij de nieuwe tempel zagen we nog een inmens grote, zittende buddha. Bij deze ruïne zagen we ook de zon ondergaan wat een mooie effect had omdat de zon op de tempel ruïne stond. Nadat ik bijna alle tempel ruïnes had gezien kon ik me een beetje voorstellen hoe groot en mooi het koninkrijk Ayutthaya is geweest. Ook was het vreemd dat alle ruïnes gewoon tussen de "nieuwe" stad stonden. Met het Nederlandse meisje heb ik nog wat nagepraat in een plaatselijke jazz bar en toen ben ik gaan slapen, want de dag er op zou ik gaan sporten.

De volgende dag stond ik op en ging ik fitnessen op straat in Ayutthaya. Ze hadden in de buurt van mijn hostel wat fitnessapparaten staan, dus daar maakte ik maar al te graag gebruik van. Echter had bijna elk apparaat te weinig gewicht/weerstand voor mij. Alleen bankdrukken en flys waren goed. Het was wel grappig om met de locals te sporten. Ze keken me wel allemaal aan en dachten waarschijnlijk die is gek, haha.

Lopburi (monkey town)
Diezelfde dag nog pakte ik de trein naar Lopburi. De stad waar de aap (kleine bruine aap) heilig is. In de trein was ik in gesprek geraakt met wat locals, die waarschijnlijk dachten wat doet deze white boy hier. Er was namelijk geen een andere toerist te bekennen. Aangekomen in Lopburi zag ik gelijk waar de stad bekend om is. Ik zag een aap op een scooter zitten en een op een rijdende auto. Nadat ik wat foto's had gemaakt, ging ik naar een ruïne (Lopburi was een soort van tweede konikrijk in de tijd van het Ayutthaya koninkrijk). Bij deze ruines verzamelende alle apen zich. Ik liep d'r rond en binnen de kortste keren had ik ook een aap op me. Hij ging mooi op m'n schouder zitten en vond mijn camera schouder tas wel interessant. Daarna sprongen er nog wat apen op me en hing er zelfs een aan mijn selfie stick. Ik denk dat die graag op de foto wilde. Op het eind werd ik van alle kanten aangevallen. Er zat een aap op mijn hoofd, een op mijn rug, een aan mijn been en een op mijn schouder. Het is grappig om de apen op je te hebben, maar niet meer als ze aan je haren gaan trekken. Het was gewoon even leuk om al de apen te zien, en hoe de mensen reageerden als er apen op ze sprongen, hoe de aapjes zonnebrillen jatte en hoe ze probeerde uit een leeg flesje sprite te drinken. In Lopburi heb ik nog wat andere ruïnes gezien, een tempel met katholieke kenmerken en een paleis. Het was aardig om te zien, maar het hoogte punt waren toch de apen.

Kanchanaburi
De volgende dag eind van de middag kwam ik aan in Kanchanburi. In mijn hostel ontmoette ik Jef uit Frankrijk. Met hem heb ik het over reizen gehad in Thailand en wat de opties waren. Daarna pakte de Fransman een echte, Franse rode wijn die hij had meegenomen en toen zijn we heerlijk gaan eten en had we een fietsroute uitgestippeld voor de dag erna.

De volgende dag was de Fransman 1 uur te laat. We hebben daarna twee goede mountainbikes gehuurd en zijn eerst de Bridge over the river Khwae gaan bekijken. Het was gaaf om de brug in het echt te zien. Ik vond vooral het verhaal achter de brug en de death railway heel interessant, omdat ik daar nog niet zo bekend mee was.

We reden terug en pakte een andere brug om uit Kanchanaburi te gaan en de natuur in. Ik zag een gaaf off road pad en daar we gingen daar in. De mountainbike kwam goed van pas bij alle kuilen en gaten. We zagen wat buffalos grazen en kwamen er toen achter dat we niet verder konden. Wel hadden we op het eind punt een mooi zicht op de rivier, Kanchanaburi stad en de bergen op de achtergrond. We reden terug en pakte de normale weg. We zagen allemaal leuke huisjes en mensen op het land werken. Bovenaan de berg (pittig stukje berg op) kwamen bij een tempel in een grot. Er was geen toerist te bekennen, we hadden de tempel helemaal voor ons alleen. Het was echt gaaf om eens een ander soort tempel te zien en te lopen door een grot waar de doorgangen toch wel eens smal werden. Daarna aten we wat goede pad thai bij een klein, lokaal eetkraampje. Hierna zagen we het uitzicht van bovenop de berg. We zagen de rivier en eromheen allemaal met groen bedekte bergen. We reden de berg af naar beneden en pakte nog een kleine stukje de boot om de rivier over te steken en terug te fietsen naar Kanchanaburi. De Fransman ging toen terug naar Bangkok en ik ging nog naar het JEWTH museum. Dat museum is er ter nagedachtenis aan de mensen die hebben gewerkt aan de death railway. De H staat hier voor Holland. Hierna was ik nog naar de begraafplaats gegaan waar veel Nederlanders begraven liggen. Die avond heb ik nog heerlijk gegeten en wat reistips gekregen van tweede oude reizigers.

De volgende dag ben ik naar het Death Railway musuem gegaan en heb ik me helemaal ingelezen in het verhaal rondom de death railway. Het heeft mij erg gegrepen, omdat het voor mij nog allemaal redelijk onbekend was. Na dit museum ging ik terug naar Bangkok om een bus te pakken richting het noorden.

Wist je dat:
- De stenen van de ruïnes van Ayutthaya zijn gebruikt om het Grand Palace te bouwen in Bangkok
- 3207 Nederlanders zijn omgekomen bij het maken van de Death Railway
- Een treinrit van 1,5 uur kost maar 33 cent