Beautiful mount Bromo, sightseeing in Malang & Ijen crater lake

Na een heerlijke ontspannen treinreis kwam ik begin van de avond aan in Malang. Ik had een super leuk hostel met op het dak een leuke bar en gezellige mensen. Gelijk al zaten we met twee Nederlanders en een Duitser bij elkaar om een tour te boeken naar de Bromo vulkaan.

Mount Bromo
Om 1 uur diezelfde nacht, na zo een 2 uurtjes te hebben geslapen, vetrokken we met een jeep naar het zonsopgang punt, waar we hopelijk rond 4/5 uur een mooie zonsopgang konden zien. De rit er naar toe was heel slecht. Het begin was vooral steil, maar naar verloop van tijd was het bijna geen weg meer te noemen. Overal lagen stenen en er zaten diepe gaten in de weg. Het was ook mooi om te zien hoe het landschap veranderde naarmate je hoger kwam. Op een bepaald punt was er geen begroeiing meer, door erupties van de vulkaan. Hierdoor was er een grote kale vlakte over gebleven. Rond half vier waren we bij het zonsopgang punt, waar het overigens best wel koud was. Boven op de top zagen we ook overal mooie lichtjes van de omringende steden. Rond half vijf begon de lucht al mooi rood te worden. Niet veel later werd het nog mooier met mooie combinaties van geel en oranje. De zonsopgang was heel erg mooi. Het was zo gaaf om de mooie kleuren te zien boven de vulkanen. Later kwam ook de zon tevoorschijn, wat een nog mooier beeld gaf. Ik genoot er erg van en zag ook toen het wat lichter werd pas in wat voor een mooie omgeving ik stond. Rechts van me zag ik twee vulkanen. Uit een van de twee vulkanen (de actieve Bromo vulkaan) kwam een hoop rook.

Nadat we van het uitzicht en de mooie zonsopgang hadden genoten, reden we weer verder met de jeep. We stopte nog op een uitzichtspunt en kwamen hierna op de gave kale vlakte. Deze vlakte was helemaal omringd met heuvels en vulkanen, waarvan sommige actief en sommige niet meer actief. We aten hier een goed ontbijt en reden toen richting de Bromo om deze te beklimmen. Deze vulkaan zag er gaaf uit: helemaal grijs en er waren geen grote stenen, maar een soort fijn grijs vulkaan as. Boven op de top van de vulkaan zagen we de precies goed uitgevormde krater van de Bromo, waar veel rook uitkwam. De krater was indrukwekkend en als je goed keek kon je nog het kokende water in de krater zien. Het rook stonk wel naar rottende eieren (door het zwavel), maar toch liepen we een mooi stuk langs de krater.

Nadat we alles hadden gezien en een aardig stuk hadden gelopen, gingen de anderen met de bus naar Bali en had ik de tourguide voor mezelf. Hij stopte nog bij de savanne, dit was ook een vlakte, maar dit keer juist een helemaal groene vlakte. Daarna reden we weer een stuk verder en zag ik nog beter hoe slecht de weg was. Onderweg zagen we nog een groente plantage die op de heuvel was gemaakt. Leuk om zien en het had wat weg van de rijstvelden. We zagen nog wat mooie appelboomgaarden en gingen toen nog naar een waterval toe. Het was een best stuk lopen naar de waterval, maar het was het wel waard. De waterval was 107 meter hoog en eigenlijk was het maar een straal water die naar beneden kwam. Tegen het eind van de ochtend reed de guide me terug naar mijn hostel, waar ik toch maar eerst een paar uur slaap ging inhalen 

Malang 
Aan het eind van de middag liep ik nog samen met een meisje dat bij het hostel werkte Malang in. Zij liep daar stage en wilde haar Engels verbeteren. We praatte leuk over de cultuur verschillen en over het land Indonesië. Verder gaf ze me wat informatie over Malang, liet ze me een tempel zien en aten we een ijsje bij een huisje met een volgens haar typische oud-Hollandse architectuur.

De volgende dag had ik lekker wat slaap ingehaald. Tegen het eind van de ochtend liep ik nog Malang in om de Nederlandse wijk te zien. Ik liep door een woonwijk en het voelde echt even alsof ik in Nederland liep. De huizen, de stoep en de weg leken allemaal erg op Nederland. Daarna liep ik wat andere straatjes van Malang in en kwam ik op leuke kleine plekjes. Iedereen zat me gek aan te kijken, maar ik genoot ervan om te zien hoe de mensen leefde. 

Banyuwangi
In de middag pakte ik de trein naar Banyuwangi. Ik betaalde maar 2 euro voor een treinreis van 8 uur (!), en was dus erg benieuwd hoe dat ging zijn. Bij het trein station was het heel druk. Eenmaal in de trein vond ik mijn stoel en de beenruimte tussen de twee banken was echt nihil. Het was voldoende voor alleen mijn benen, maar niet voor iemand tegenover mij. Gelukkig zat d'r maar een iemand bij, waardoor ik lekker relax kon zitten. Ik keek heerlijk uit het raam en genoot van de uitzichten op de rijstvelden, dorpjes en vulkanen. ‘S avonds kwam ik aan in Banyuwangi. Daar was het wel een gedoe om een kamer te regelen, omdat alle hostels ver weg zaten. Ik kreeg een homestay (een soort Bed en Breakfast) en een hotel te zien die eigenlijk beide niks waren. Uiteindelijk kwam ik uit bij het hotel van de man bij wie ik ook een tour naar de Ijen vulkaan had geboekt voor de volgende avond. Aangekomen bij zijn hotel gingen we samen naar een karoake bar, die erg leeg was. We gingen hierna op zoek naar een biertje. Na 4 zaken af te zijn gegaan en geen bier te hebben gevonden nam ik maar genoegen met een kokosnoot. 

De volgende ochtend werd er om 9 uur op mijn deur gebonst. Ik dacht ‘huh wat is dat nou’?! Het bleek roomservice te zijn met mijn ontbijt. Dit was natuurlijk wat luxer dan alle slaapzalen waar ik had geslapen. Ik liep na het ontbijt naar het zwarte vulkaan strand. Hier zag ik hele mooie palmbomen en een paar gekke schapen en ontmoette ik wat lokale vissers. Eentje kon goed Engels hebben een paar uur zitten kletsen over van alles en nog wat. Hierna wilde ik wat eten en Yolanto, de eigenaar van het hotel reed me rond. We gingen naar een aantal plekken, maar het restaurant waar ik wilde eten was dicht. Ik at toen maar in zijn café, waar het eten heel goedkoop en erg lekker was! Hij liet me nog met de auto wat plekken van Banyuwangi zien en ’s avonds heb ik nog geskypet. ’S avonds rond 1 uur was het weer zo ver, ik ging weer een vulkaan beklimmen, namelijk de Ijen.

Ijen Crater Lake
Om een uur of half 3 ’s nachts kwamen we aan. Nu begon het dan. Eerst liepen we 1,5 uur vrij steil via een goede weg omhoog met onze zaklantaarns. Onderweg kwamen we verschillende mensen tegen die yellow stone verzamelen. Ze hakken deze yellow stone weg uit het krater meer. Yellow stone bestaat uit geel zwavel dat uit de krater komt. Dat yellow stone verzamelen is echt zwaar werk. De mannen dragen een stang waar twee bamboe emmers aan hangen op hun schouders. Die emmers zijn gevuld 60 tot 80 kilo van dat spul en ze moeten meerdere keren per dag met zo een lading de vulkaan op en af lopen. Rond 4 uur ‘s ochtends waren we bovenop de Ijen en zagen we de krater beneden al. Nu begon het wat meer uitdagende deel. Ik had al een gasmasker opgezet omdat mijn keel en ogen pijn deden van de enorme zwavel rookwalmen die uit de krater kwamen. We liepen met een grote groep naar beneden om het blauwe vuur te zien op het krater meer. Dit blauwe vuur kan je alleen in het donker zien en dus in de nacht. Het was best gald en na hier en daar wat geslip, waren we beneden. Hier zagen we de blauwe vlammen op het meer. Ik had het allemaal wat intenser verwacht, maar het was wel gaaf om te zien. We zagen hier ook hoe de werkers de yellow stone weghakte, in kleinere stukken hakte en verspreidde in de emmers waarmee ze liepen. De zwavel rook was beneden heel erg, en de meeste werkers hadden alleen een sjaal om hun mond en neus heen en sommigen zelfs helemaal niks. De werkomstandigheden van deze werkers zijn dus niet best. Ik voelde ook nog hoe zwaar de emmers waren, en ze waren behoorlijk zwaar. We liepen midden door de rook en hier was zelfs het gasmasker niet genoeg. Ik kreeg het zelfs in mijn mond. We liepen hierna weer via het slipperige pad omhoog. Ik verbaasde me echt over de mensen die via de moeilijke weg omhoog wel 80 kg yellowstone meenamen op hun schouders. Toen we weer boven op de krater waren, zagen we de indrukwekkende, vulkanische, rotsachtige omgeving. Achter de krater was nog een grotere vulkaan en het andere landschap bestond uit een grote vlakte met allemaal ingraveringen door erupties van de vulkaan. We liepen om de krater heen om een glimp op te vangen van het groene kratermeer. Er kwam alleen veel rook uit de krater en door de bijkomende mist was er weinig van het meer zichtbaar. Gelukkig trok na een tijd wandelen de mist weer weg en konden we het groene kratermeer meer zien. Dit was heel gaaf om te zien. Van onderuit de krater komt constant kokend water in het meer, wat mooie cirkel vormen gaf. Ook zagen we beter hoe de gele zwavel uit de krater in de vulkaan komt.

We genoten erg van het landschap en daalde toen terug af. We pakte de auto en reden naar een waterval. Onderweg proefde we nog kaneel op boomschors. Bij de waterval waren allemaal locals die gek naar ons keken. Toen we het water in gingen, gingen alle Indonesiërs er uit om ons aan te staren en (totaal niet onopvallend) foto’s van ons te maken. We liepen nog via een soort jungle naar een andere waterval en maakte hier weer een hoop foto's. Ik ging daarna samen met Yolanto op de scooter naar wat koffie plantages, tabak plantages en rubber plantages. Het was interessant en leuk om te zien. Ik zag bijvoorbeeld hoe ze rubber opvangen door een bakje te plaatsen tegen het boomschors aan en ook de koffie bonen die eerst groen zijn en dan kersrood worden wanneer ze rijp zijn. Ik reed hierna op Yolanto zijn scooter terug naar het hostel en hij zat achterop (ik was groter volgens hem en moest daarom rijden). We kwamen veilig en wel in het hostel aan. In de middag pakte ik de boot naar Bali.

Wist je dat:

• Yellow stone dragers wel vier keer per dag de vulkaan op en af lopen
• Gunung het Indonesische woord voor berg is