Hiking & tea in Cameron Highlands en street(food)art in Penang
19 maart 2015 - Jogjakarta, Indonesië
Cameron Highlands
In het begin van de middag kwam ik aan in the Cameron Highlands. Tijdens de busrit had ik al enkele mooie theeplantages gezien. Gelijk toen ik aankwam in mijn hostel ontmoette ik Anna, een Zwisters meisje waarmee ik de eerste (korte) wandeling ging maken langs uitgestippelde paden. We waren nog geen kwartier het hostel uit en toen begon het te gieten. We besloten te schuilen voor de regen en vervolgde toen onze weg via pad 4 het bos in. Het was redelijk glad en we liepen langs de rivier. Na een half uurtje waren we al klaar met pad 4. We gingen daarom nog maar twee paden bewandelen. Deze waren een stukje uitdagender. Vooral pad 6 (het jungle pad) was de hele tijd op en af. We liepen vaak op een soort pad dat is gevormd met de wortels van bomen. Ik stapte nog ergens vol in de modder en toen was mijn hele schoen ineens zwart. Na een goede 2,5 uur wandelen in het midden van de natuur waarbij we maar drie mensen tegen zijn gekomen, waren we weer terug in ons hostel. We aten toen in ons hostel wat heerlijke sweet & sour vegetables with mushrooms en een banana pancake als toetje. Later op de avond dronken we nog gezellig wat biertjes met nog een andere Zwitser, een Duitser en twee Nederlanders. Ook boekte ik een wandeltour voor de dag erna, omdat deze me op plekken kon krijgen waar ik normaal gesproken niet zelf kon wandelen.
De volgende ochtend liepen we met een groep van zeven weg om als eerst de hoogste heuvel op te wandelen (1800m). We kregen allerlei interessante informatie over de omgeving en alle planten en bloemen. Jason (onze tourguide) vertelde ons bijvoorbeeld welke bladeren voor o.a. tijgerbalsem werden gebruikt en ook vertelde hij wat er van een theeplant/struik wordt gebruikt om thee te maken. We vervolgende onze weg omhoog, eerst was de wandeling goed te doen maar na verloop van tijd werd het wel echt steil en moesten we flink grote stappen zetten. Bovenaan op de top hadden we een mooi uitzicht op de theeplantages en konden we de omringende heuvels zien. Hier hadden we ook een lekkere lunch en werden we vergezeld door een hond die de hele weg met ons meeliep. Na de lunch liepen via een jungle pad glooiend naar beneden. We gingen dus eigenlijk afdalen, maar soms ook weer klimmen. Het was heerlijk om zo lekker in de natuur te lopen en af en toe wat geluiden te horen van Gibbon apen. Na 4 uur wandelen, kwamen we in de buurt van de thee plantages. We hadden daar een super mooie wandel route tussen de theeplantages. We waren dus omsingeld door alle thee plantages. Dit was erg gaaf om te zien. We zagen ook nog hoe thee zowel met de hand als met machines werd geplukt en kregen wat interessante informatie over het hele proces. We liepen toen naar een theehuis toe, waar we de lokale thee probeerde. Het smaakte zeer goed en het was zeker geen straf om een kopje thee te drinken met het mooie uitzicht op de plantages. Hierna pakte we de taxi terug naar ons hostel en hebben we nog lekker wat gechillt. ‘s Avonds aten we nog wat heerlijke Maleisisch-Indiaas eten en bereidde we ons voor op de wandeling van de volgende dag.
De volgende ochtend gingen we zelf met een groep van vijf wandelen, zonder gids. Ik ging op pad met een wat oudere Duitser, twee Zwitserse meisjes en Jan (de Nederlander die ik al in Melaka had ontmoet en die ochtend toevallig weer tegen het lijf liep). We gingen de meest uitdagende en (lange) wandeling doen. Het begin van de tocht was pittig, omdat we alleen maar moesten klimmen en het flink steil was. Na 1,5 uur wandelen kwamen we (al) aan op de top van een andere heuvel. Hiervandaan hadden we een aardig uitzicht en we besloten daar te pauzeren. In the Cameron Highlands is het wel stukken koeler, maar toch zweette we behoorlijk. Frederic (de oudere Duitser) had geen tijd voor pauze, omdat hij alleen maar foto’s maakte. Hij was de paparazzi van de trip. Die vent legde echt alles vast. Na een goede break gingen we weer verder lopen. We daalde een stuk af, waarbij we vaak ook onze handen nodig hadden om niet uit te glijden. We liepen omringd door alle bomen naar beneden en kwamen weer uit op een plek waar we eerder waren geweest. Vanaf daar liepen we door en kwamen we langs een beekje en een waterval. Het laatste stuk van de route (pad 2) was ook weer zwaar. We hadden al een best stuk gelopen en gingen toen nog eens een klein uur constant steil omhoog of steil naar beneden. In de middag kwamen we uit bij een Chinese tempel, wat het eindpunt van de route was. We bekeken de tempel en dronken toen een bier(tje) in een restaurant. Ik had niet zoveel gegeten en door de wandeling voelde ik het biertje toch wel een beetje. Gelukkig hoefde we niet meer te wandelen en pakte we een taxi terug naar ons hostel. Daar friste we ons op en gingen we met z'n allen weer lekker Indiaas eten. Later op de avond gingen we nog naar een bar, waar we gezellig wat biertjes dronken, poolde en bij een kampvuur zaten. Al met al was het weer een goede, gezellige dag en gingen we uitgeteld slapen om weer fit te zijn voor de volgende wandeling.
De laatste volle dag in Cameron Highlands gingen we (je raadt het al) weer wandelen. Dit keer gingen er nog een Canadees en een Russisch meisje met onze groep mee. We wilde de hoogste piek gaan beklimmen van 2091 meter hoog. Het begin van de wandeling was goed te doen, maar later werd het weer behoorlijk steil. Het laatste uur was helemaal pittig, want toen moesten we ook echt onze handen gebruiken om naar boven te klimmen en moesten we goed uitkijken om niet vol in de modder te belanden. Op een gegeven moment hadden we al een mooi uitzicht op de omliggende heuvels en even later liepen we zelfs door de mist, die koud op mijn gezicht aanvoelde. We maakte deze trip best wel wat foto's en genoten van de jungle achtige omgeving. Aangekomen op de top van 2010 meter hoog, gingen we in een uitkijktoren staan om van het uitzicht te genieten. Helaas was het behoorlijk mistig, en konden we minder zien dan we hadden gehoopt. Af en toe konden we een glimps opvangen van het uitzicht. Hierna gingen we maar verder naar de echte top die 80 meter verderop lag. We liepen een stuk door het mooie bos. Veel bomen waren helemaal bedekt met mos. Na een klein uur lopen dachten we wanneer komt die top nou en toen kwamen we er achter dat we op het verkeerde pad liepen. Ik ging samen met drie andere terug omdat we nog door de thee plantages wilde lopen en nog een lekker theetje wilde drinken. We draaide dus om kwamen na een uur op de weg uit die we naar beneden volgde. We kwamen nog twee super schattige baby geitjes tegen en een aarbeien boederij en zagen toen weer de indrukwekkende thee plantages. Deze hebben wat weg van de wijnvelden in Frankrijk, maar dan meer begroeid. Helaas waren we net te laat voor de thee (we hadden zelfs nog gerend). Toen gingen we liften om terug te komen. Gelukkig hoefde we niet lang te wachten op een lift. We werden bijna gelijk meegenomen door een pick up truck. Wij konden lekker in de laadklep zitten en werden in het eerste dorp gedropt. Daar hebben we weer gelift en zo kwamen we makkelijk en goedkoop weer bij ons hostel terecht. We aten nog wat fried rice met veg en hadden toen nog een rustige, gezellige avond met wat bier.
Penang
In het begin van de middag kwam ik aan in Penang. Ik verbleef hier maar twee nachten omdat ik daarna doorvloog naar Medan (in Sumatra). Aangekomen in Penang liep ik door allemaal kleine vervallen straatjes naar mijn hostel. Ik checkte in en vond een flyer waarop stond dat Penang de food walhalla is van Maleise. Op de kaart stonden ook verschillende topgerechten die je moest proberen. Ik vroeg dus waar ik deze gerechten kon krijgen en belandde als snel in een vol, druk straatje met allemaal eet kraampjes. Ik probeerde de beroemde Penang Laksa, een vis soep die echt enorm lekker was. Daarna liep ik nog een beetje rond en genoot ik van de kleine huisjes. De rest van de dag besteedde ik aan het posten van mijn blog en met het maken van een foto selectie voor Facebook. Tussendoor probeerde ik nog de Chow Mei, die eveneens goed smaakte. Ik kwam nog wat gezellige mensen in het hostel tegen, maar ging toch maar vroeg slapen want ik had wat slaap in te halen.
De volgende dag ging ik de streetart van Penang bekijken. Er waren op verschillende plekken in George Town, Penang muurschilderingen gemaakt. Ik zag o.a. twee kinderen op een fiets, minions, kinderen in een schommel, een kat en nog meer verschillende muur tekeningen (de foto's zeggen meer).
Hierna liep ik naar de typische oude houte huisjes op palen. Deze stonden in de zee van Penang en hoorde ook bij de UNESCO WORLD HERTIGE. Het waren leuke huisjes om te zien. Naar wat lopen kwam ik erachter dat sommige huisjes gewoon op emmers van cement stonden, goed ingenieurschap dus, haha.
In de warme middag besloot ik maar de foto selectie af te maken en ze op Facebook te posten, hierna een gezellige skypegesprek met me ouders en rick. Hierna at ik verschillende streetfood omdat er allemaal levendige optredens waren omtrent ja nog steeds Chinees Nieuwjaar. Later op de avond had ik nog leuk & gezellig skype gesprek met Tulsi en toen ging ik heerlijk gaan slapen om ochtends vroeg de bus te pakken naar het vliegveld en me laatste land aan te doen, Indonesië.
selamat jalan Edwin